ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ

Αναλύω ΜΕΤΟΧΗ σε Δευτερεύουσα Πρόταση

1.       Η επιθετική μετοχή αναλύεται σε δευτ. αναφορική πρόταση ως εξής: Ι.  Βάζω τη δεικτική αντωνυμία ούτος – αύτη – τούτο στη «θέση» (γένος – αριθμό – πτώση) της μετοχής.  ΙΙ.  Ανοίγω τη δευτ. αναφορική πρόταση με την αναφορική αντωνυμία ος-η-ο στην ανάλογη ονομαστική ΙΙΙ.  Βάζω το ρήμα από το οποίο παράγεται η μετοχή σε α. Οριστική εάν έχω Α.Ε. β.  Ευκτική εάν έχω Ι.Ε..  Ο χρόνο του ρήματος καθορίζεται από τη μετοχή και το πρόσωπο του ρήματος από το νόημα (ή αλλιώς : τη σύνταξη)

2.       Η κατηγορηματική μετοχή αναλύεται σε δευτ. ειδική πρόταση ως εξής: Ι. Εισάγω δευτ. ειδική πρόταση με «ότι» ή «ως» ΙΙ.  Βάζω το ρήμα στο οποίο ανήκει η μετοχή σε α. Οριστική εάν έχω ΑΕ  β. Ευκτική εάν έχων ΙΕ. [Για το χρόνο και το πρόσωπο του ρήματος βλ. επιθετική μετοχή].

3.       Η τελική μετοχή αναλύεται σε δευτ. τελική πρόταση ως εξής: Ι. Εισάγω δευτ. τελική πρόταση με ίνα (όπως-ως) ΙΙ. Βάζω το ρήμα στο οποίο ανήκει η μετοχή σε  α. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΑΟΡΙΣΤΟΥ εάν έχω ΑΕ.  β. ΕΥΚΤΙΚΗ ΑΟΡΙΣΤΟΥ εάν έχω ΙΕ.  [Προσοχή:  Η ίδια η τελική μετοχή βρίσκεται πάντα σε χρόνο ΜΕΛΛΟΝΤΑ].  Το πρόσωπο του ρήματος καθορίζεται από το νόημα-σύνταξη.

4.       Η Χρονική μετοχή αναλύεται σε δευτερ. ΧΡΟΝΙΚΗ πρόταση.  α. Η χρονική μετοχή Ενεστώτα αναλύεται σε δευτ. χρονική πρόταση με ότε (ως) + Οριστική Ενεστώτα (από ΑΕ) ή Παρατατικού (από ΙΕ)β. Η χρονική μετοχή αορίστου αναλύεται σε δευτ. χρονική πρόταση με επεί + οριστική αορίστου.  Το πρόσωπο του ρήματος καθορίζεται από το νόημα (ή αλλιώς: τη σύνταξη)

5.       Η αιτιολογική μετοχή αναλύεται σε δευτερ. αιτιολογική πρόταση ως εξής:  Ι.  Εισάγω δευτ. αιτιολογική πρόταση ως εξής: Ι. Εισάγω δευτ. αιτιολογική πρόταση με το «επεί» (για μετοχή αδιάφορης αιτιολογίας), με το «ότι» (για μετοχή αντικειμενικής αιτιολογίας που συνοδεύεται από άτε-οιον-οια), με το «ως» (για μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας, που συνοδεύεται με από το «ως»).  ΙΙ. Βάζω το ρήμα στο οποίο ανήκει η μετοχή σε : α. Οριστική εάν έχω ΑΕ β. Ευκτική εάν έχω ΙΕ.  Ο χρόνος του ρήματος καθορίζεται από τη μετοχή και το πρόσωπο από τη σύνταξη – νόημα.

6.       Η υποθετική μετοχή αναλύεται σε δευτ. υποθετική πρόταση.  το πώς θα εισάγεται η δευτ. υποθετική πρόταση (εί ή εάν) και το πώς θα εκφέρεται (οριστική-ευκτική-Υποτακτική) εξαρτάται από την δεδομένη απόδοση κάθε φορά.  Για το χρόνο και το πρόσωπο της μετοχής, πράττω όπως προηγουμένως.

7.       Η εναντιωματική μετοχή αναλύεται σε δευτ. εναντιωματική πρόταση.  Για αυτήν λειτουργώ όπως στις υποθετικές προτάσεις.

ΠΩΣ μετατρέπω δευτ. πρόταση σε ΜΕΤΟΧΗ;

1ον : ΤΑΔΕ το ρ. της πρότασης που θέλω να κάνω μετοχ΄΄η

2ον : ΤΑΔΕ το υποκείμενο του

3ον : Έχει το υποκ. αυτό κάποια συντακτική «δουλειά» στην Κ.Πρ.;

i.              Εάν έχει, κάνω συνημμένη μετοχή

ii.             Εάν όχι, κάνω ΑΠΟΛΥΤΗ